Speciaal (een kort stukje) voor een vriendin van mij uit "the good old days" Zij komt in dit stukje van mijn boek "Nina's coming out in vrouwencafe Marietje"voor.

‘Heb jij nog iets voor de weetjes?’  Ik draai me om naar Agaath. Ze is bezig met het herstellen van de toiletdeur. Joyce was kwaad, jaloers en gefrustreerd geworden omdat haar vriendin totaal geen aandacht aan haar schonk en gewoon met haar vriendinnen lekker aan het dollen was. Uit woede had ze de toiletdeur een stomp gegeven en nu moet Agaath de voorplaat vervangen. Het had erger gekund, ze had haar vriendin een schop of een knal kunnen geven. Maar het blijft toch raar en het meest vreemde is dat de dame in kwestie politieagente van beroep is. Maar oké, een deur is te vervangen. Agaath zegt  ‘Ja, ik weet iets. Zet er maar in dat Joyce de toiletdeur in marietje vernield heeft.’ ‘ Nee, ik zwaai met mijn potlood in Agaath richting, dat kan niet. Het moet kritisch positief of informatief zijn.’ Agaath zegt weer ‘Maar het mag ook een beetje treiterig zijn.’ ‘Ja natuurlijk, maar het vernielen van een toiletdeur hoort er toch echt niet in.  Ik denk dat ik ook de roze kermis er in zet.’ Ik kauw op mijn potlood.’ Ik heb acht weetjes op het moment, een beetje karig.’ ‘ Wat heb je dan al? Ik neem koffie, wil jij ook?’  ‘Ja, doe maar. Verzin nou eens iets.’ Ik zucht maar krijg ineens een ingeving. ‘Oh, ik weet al iets.’ Agaath zet de koffie neer. ‘Hier is de koffie, wat weet je dan nog?’ Ze buigt zich nieuwsgierig over het kladje. 

‘Gisteren op het terras werd Mindy toch met stoel, parasol en haar hele hebben en houden over het terras gesleurd?’ ‘Ja, goed idee, die kan er in. Mijn potlood vliegt over het papier. Hoe zet je dat nu in het kort neer. “Weten jullie dat Helen’s hond een eigen sleepdienst begonnen is?
Of  “Weten jullie dat Mindy op zoek is naar knie en elleboogbeschermers?’
Die avond  hadden ze met zijn allen rond de vuurkorf op het terras gezeten. Heel gezellig allemaal. Helen, vriendin Margaret en natuurlijk hond Indira kwamen er later op de avond ook nog gezellig bij. Mindy zat er al een tijdje.
Helen heeft haar hond Indira in het park bij de euromast gevonden. Het heeft veel tijd, moeite en geld gekost om de hond weer lekker op de rails te krijgen. Maar het was het dubbel en dwars waard. Indira is een schat van een hond en op de koop toe nog mooi ook. Het is een herder met een dikke vacht van lange haren, donkerbruine grote ogen, aanhankelijk van karakter maar helaas luistert ze voor geen meter.
Ook Mindy is gek op Indira en had de riem van de hond om haar pols gedraaid. Helaas voor haar was dit niet zo’n slim plan. Indira lag lekker onder de stoel van Mindy tot op het moment dat Indira een hondje zag aan de andere kant van het plein. Als een speer ging Indira er van door met in haar kielzog Mindy. Mindy is een ontzettend dun meisje en haar gewicht is geen belemmering voor Indira. Het terras stond in rep en roer,  er werd achter Indira en Mindy aangerend en anderen waren de resten van het terras bij elkaar aan het rapen. Stoelen waren omgegaan, weggevaagd door de over de grond slepende Mindy. Parasols lagen 5 meter verderop op het fietspad en de vuurkorf lag op zijn kant. Helen was driftig naar Indy aan het roepen, zonder resultaat uiteraard. Het moet voor de andere terrassen aan weerszijden van ons een ontzettend komisch gezicht geweest zijn. Wederom zijn we de risee van het plein. Sinds wij ons op het Noordplein gevestigd hebben zijn volgens ons de omzetten van de “buur” terrassen enorm gestegen.
Van enkele cafés is zelfs de situering van het terras gewijzigd sinds wij er zijn. De opstelling van de stoelen en tafels zijn op marietje gericht. Rare lui, die hetero’s.
Maar ons helpen in deze chaos, ho maar. Op de helft van het plein gaf Indira het op en konden we Mindy oprapen.  Gelukkig zonder gebroken botten maar wel gehavend met allerlei schaafwonden. ‘Misschien is dit iets, let op !’ Hannie tilt haar potlood hoog op,
 ‘Aan de slepende relatie tussen Mindy en Indira kwam gisteravond een abrupt eind’
 ‘Ja, beaamt Agaath, die uitspraak vind ik leuker dan die anderen. Beetje geheimzinnig ook.’